Muzyka

Nominowani w kategorii Muzyka 2023

Olga Pasiecznik – sopranistka

Nominowana za nagranie płyty „Stanisław Moniuszko. Pieśni”, Narodowy Instytut Fryderyka Chopina

Absolwentka Kijowskiego Konserwatorium i Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Występowała w przedstawieniach operowych na najbardziej znanych i prestiżowych scenach świata. Jest solistką Polskiej Opery Królewskiej. Ma na koncie ponad czterdzieści partii operowych. Występuje także w repertuarze kameralnym, oratoryjnym oraz symfonicznym w słynnych salach koncertowych w niemal wszystkich krajach Europy, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Chinach, Japonii i Australii. Wielokrotnie występowała z najwybitniejszymi orkiestrami z Polski i całego świata. W swoim dorobku fonograficznym ma ponad 50 albumów CD i DVD. Jest laureatką międzynarodowych konkursów wokalnych: w s’Hertogenbosch w Holandii, im. Mirjam Helin w Helsinkach, im. Królowej Elżbiety w Brukseli. Wyróżniona m.in. Paszportem „Polityki” (1997), Fryderykami (1997, 2004), Orfeuszem (1999), Złotym Krzyżem Zasługi (2001), Nagrodą im. C.K. Norwida (2007), Nagrodą im. A. Hiolskiego (2004), Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi RP (2012). W nagraniach pieśni Moniuszki zwraca uwagę, jak pisze w uzasadnieniu wniosku Małgorzata Komorowska, doskonała interpretacja poetyckich tekstów pieśni, co jest uznaną cechą wykonawstwa Olgi Pasiecznik.

 

Jolanta Pszczółkowska-Pawlik – pianistka, kameralistka, producent, menadżer kultury

Nominowana za dyrekcję artystyczną Festiwalu „Moniuszko na Trakcie Królewskim”

Absolwentka Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie fortepianu prof. Barbary Hesse-Bukowskiej i kameralistyki w klasie prof. Krystyny Makowskiej-Ławrynowicz. Od ponad 30 lat pracuje tam na Wydziale Wokalnym. Prezes Across Music Foundation i Towarzystwa Miłośników Muzyki Moniuszki, wiceprezes Fundacji Muzycznej im. Profesora Kazimierza Pustelaka, dyrektor Agencji Koncertowej Pawlik Relations. Jako pianistka ma na swoim koncie nagranie jedenastu płyt, których jest również producentem. Nagrywa też serię płyt Muzyczny ślad z pieśniami polskiego kompozytora Piotra Maszyńskiego. W ostatnim czasie koncentruje swoją pracę nad nagraniem kompletu pieśni Stanisława Moniuszki. We współpracy z Teatrem Wielkim – Operą Narodową wyreżyserowała cykl filmów Portrety Wielkich Mistrzów Polskiej Sceny Operowej. Stworzyła festiwal pieśni i muzyki kameralnej Moniuszko na Trakcie Królewskim, który stał się jednym z najważniejszych wydarzeń na mapie kulturalnej Polski. Jest laureatką Nagrody Grammy (2014), jako producent płyty Night in Calisia. Jedna z czołowych promotorek młodych talentów w dziedzinie sztuki wokalnej.

 

Nominowani w kategorii Muzyka 2022

Beata Klatka – flecistka, pedagog, koordynatorka kształcenia młodych talentów

Nominowana za inicjatywę inscenizowanego koncertu „W ogrodzie” w reżyserii Ewy Rucińskiej w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie, działalność Akademii Operowej i przygotowanie Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki w czasie pandemii

Absolwentka Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w klasie fletu prof. Elżbiety Gajewskiej oraz studiów podyplomowe public relations w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Edukację muzyczną rozpoczęła w chórze dziecięcym Teatru Wielkiego w Warszawie prowadzonym przez Władysława Skoraczewskiego, śpiewaka operowego, harcmistrza, wybitnego pedagoga i wychowawcę pokoleń młodzieży muzycznej. Pracowała jako flecistka w Polskiej Orkiestrze Radiowej (1991-1993) i Orkiestrze Teatru Wielkiego w Warszawie (1993-1995), a w latach 1991-2012 także w stołecznych szkołach muzycznych jako nauczyciel gry na flecie (Zespół Państwowych Szkół Muzycznych im. Fryderyka Chopina  i Zespół Państwowych Szkół Muzycznych nr 1). Organizowała muzyczne imprezy w Fundacji Sinfonia Varsovia pod kierunkiem Franciszka Wybrańczyka. Z Teatrem Wielkim – Operą Narodową związała się w 2007 roku. Początkowo pracowała w dziale impresariatu. Od roku 2010 kieruje Programem Kształcenia Młodych Talentów Akademia Operowa. W 2012 roku objęła stanowisko dyrektora Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki.

 

 

Ewa Rucińska – reżyserka teatralna i operowa

Nominowana za reżyserię, koncepcję i współautorstwo scenariusza koncertu „Norwidowskie Theatrum Mundi”, Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie

Absolwentka reżyserii w Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie, Wydziału Aktorskiego w paryskim Cours Florent oraz filologii polskiej i kulturoznawstwa na INALCO w Paryżu. Laureatka stypendium Ministra Kultury oraz Europejskiej Akademii Operowej. Jest autorką adaptacji, tłumaczeń i scenariuszy większości swoich spektakli. We Francji zrealizowała „Bac à Sable” (nagroda Jacques 2013 za najlepszy debiut reżyserski), „Gra miłości i przypadku” (nagroda P’tit Molièr). W Polsce współpracowała z teatrami: Słowackiego („Izolatka Konrada”, „Trzy kobiety”) i  Ludowym („Tylko koniec świata”) w Krakowie, Studio („Miasto białych kart”) i Teatrem Wielkim – Operą Narodową („Sekretne życie obrazów”) w Warszawie, Miejskim w Gdyni („Polskie rymowanki albo ceremonie”) oraz Żeromskiego w Kielcach („Świętoszek”). Z paryskim kolektywem Opera Montmartre wyreżyserowała operetkę „Życie paryskie” w Ruse State Opera w Bułgarii. Pokazywała spektakle na takich festiwalach, jak: Boska Komedia, Konfrontacje, Teatr Polska, m-teatr, Festival d’Avignon OFF. Jest stypendystką programów: TalentLAB (Luksemburg), Young Opera Makers (Francja), Paroles & Musique (Francja). Laureatka nagrody ZAiKS za spektakl „Wieszcze” na VII Forum Młodej Reżyserii oraz Grand Prix Festiwalu Młodych Reżyserów w Krakowie za „Tylko koniec świata”.

 

 

Nominowani w kategorii Muzyka 2021

Klaudiusz Baran – akordeonista, bandoneonista, kameralista, pedagog

Nominowany za płytę CD „Ignacy Zalewski Accordion Works”, wyd. Chopin University Press

Ukończył Akademię Muzyczną im. F. Chopina w Warszawie w klasie Jerzego Jurka (1995) oraz studia w Conservatoire Paul Dukas w Paryżu pod kierunkiem Maxa Bonnaya. Pracuje w macierzystej uczelni, gdzie od 2016 r. pełni funkcję rektora. Największe uznanie wzbudzają jego interpretacje muzyki najnowszej. Był współtwórcą i liderem najsłynniejszych formacji tangowych, jak Tangata Quintet czy Machina del Tango. Jako pierwszy polski instrumentalista wprowadził argentyńskie tango na sale koncertowe. Występował jako solista z Orkiestrą Filharmonii Narodowej i większością najważniejszych polskich orkiestr. Koncertuje w Polsce, Europie, Chinach i Argentynie. Występował z takimi mistrzami, jak Ivan Monighetti, Roby Lakatos, Julius Berger, Konstanty Andrzej Kulka. W dorobku ma ponad 80 płyt. Tworzy grupę World Music, nagrywa muzykę filmową i rozrywkową, towarzyszy piosence aktorskiej. Jest zdobywcą trzech „Fryderyków” za płytę „Astor Piazzolla – Tango” (2003) i box „100 na 100. Muzyczne dekady wolności” z jego udziałem w kategoriach „Album roku – muzyka symfoniczna” i „Najwybitniejsze nagranie muzyki polskiej” (2020). Odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2010).

 

 

 

Andrzej Bauer – wiolonczelista

Nominowany za interpretację Koncertu na wiolonczelę i orkiestrę Witolda Lutosławskiego, wydane na płycie CD „Cello concertos/ Schumann, Czajkowski, Lutosławski”, Narodowy Instytut Fryderyka Chopina

Studiował w Akademii Muzycznej w Łodzi u Kazimierza Michalika (1984). Jako stypendysta rządu austriackiego, kształcił się u André Navarry w Hochschule für Musik und Darstellende Kunst w Wiedniu. Dzięki stypendium Witolda Lutosławskiego, kontynuował studia u Williama Pleetha w Londynie. Brał udział w licznych kursach mistrzowskich. Jest laureatem konkursów muzycznych: im. Dezyderiusza Danczowskiego w Poznaniu, „Praska Wiosna”, międzynarodowego konkursu radiofonii niemieckich w Monachium. Uczestniczył w międzynarodowych festiwalach muzycznych, np. w Warszawie, San Juan, Paryżu, Louisville. Koncertował m.in. z Filharmonikami Monachijskimi, orkiestrami RAI w Neapolu, Filharmoniczną w Strasburgu, Radiową w Berlinie oraz jako solista z większością polskich orkiestr. Współpracował z wieloma radiofoniami (Polskie Radio, BBC, ORTF, Südwestfunk). Pierwsza jego płyta z utworami została wyróżniona Nagrodą Niemieckiej Krytyki Płytowej. Prowadzi klasy wiolonczeli na Uniwersytecie Muzycznym im. F. Chopina  w Warszawie i Akademii Muzycznej im. F. Nowowiejskiego w Bydgoszczy. Jest założycielem i opiekunem artystycznym Warszawskiej Grupy Cellonet.

 

 

 

 

Nominowani w kategorii Muzyka 2020

Marta Boberska – śpiewaczka (sopran) i aktorka

Nominowana za partie Muzyki i Eurydyki w premierze „Orfeusza” Claudia Monteverdiego, Polska Opera Królewska

Ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie. W latach 1994-2017 była solistką Warszawskiej Opery Kameralnej, gdzie wykonała ponad 40 partii solowych oraz wiele partii oratoryjnych. Obecnie związana jest z Polską Operą Królewską. Współpracowała również z operami w Warszawie, Bydgoszczy, Krakowie oraz Rydze. Brała udział w produkcjach Czarodziejskiego fletu w teatrze Champs-Elysées w Paryżu oraz Maria Callas w Teatrze Powszechnym w Warszawie. Prowadzi aktywną działalność koncertową w kraju i za granicą. Występowała pod batutą takich dyrygentów jak: Jerzy Maksymiuk, Antoni Wit, Jacek Kaspszyk, Christopher Hogwood, Jean Claude Malgoire, Franz Bruggen, Jose Maria Florencio. Była wielokrotnie nominowana do nagród muzycznych (Paszporty Polityki, Fryderyki). Odznaczona Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi oraz Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Dla artystki, która po 25 latach pracy scenicznej zachowuje (…) subtelne prowadzenie urokliwego głosu, rola uosobionej Muzyki w arcydziele operowym wszech czasów, wydaje się symbolicznym spełnieniem. (Małgorzata Komorowska, uzasadnienie wniosku)

 

Paweł Łukaszewski – kompozytor, dyrygent, pedagog

Nominowany za skomponowanie dzieła Ascensio Domini

Ukończył Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie, uzyskując dyplomy w klasie wiolonczeli prof. Andrzeja Wróbla (1992) oraz kompozycji prof. Mariana Borkowskiego (1995). Jest profesorem kompozycji na swojej Alma Mater. Wykładał także w Chile, Argentynie, Francji, Niemczech, Hiszpanii i Norwegii. Jego utwory wykonywane były przez renomowane zespoły chóralne z Londynu i Cambridge, na ponad 100 festiwalach w kraju i za granicą i zostały zarejestrowane na ponad 130 płytach CD. Pracuje w radach festiwali i jury konkursów kompozytorskich. Jest prezesem Instytutu Musica Sacra oraz dyrektorem Chóru Katedry Warszawsko-Praskiej Musica Sacra i wydawnictwa Musica Sacra Edition. Wielokrotnie nagradzany, m.in. nagrodą fonograficzną Fryderyk. Odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Utwór został skomponowany w wyniku zamówienia złożonego przez Yale University. (…) Prawykonany w największej sali Yale University (…) Następnego dnia odbyła się nowojorska premiera dzieła w słynnym Lincoln Center na Broadwayu. W Europie miały miejsca cztery wykonania podczas skandynawskiego tournée. (Klaudiusz Baran, uzasadnienie wniosku)

 

 

Nominowani w kategorii Muzyka 2019

Wioleta Fijałkowska – flecistka, anglistka

Nominowana za nagranie programu Szlakiem Kolberga

Absolwentka Zespołu Szkół Muzycznych im. Oskara Kolberga w Radomiu w klasie fletu poprzecznego oraz anglistyki na Uniwersytecie Rzeszowskim i w Wyższej Szkole Umiejętności w Kielcach. Była flecistką w Radomskiej Młodzieżowej Orkiestrze Dętej „Grandioso” oraz instruktorem gry na flecie poprzecznym w Miejskiej Orkiestrze Dętej w Szydłowcu. Za pracę na rzecz tej orkiestry została odznaczona brązową odznaką Polskiego Związku Chórów i Orkiestr. Jest nauczycielką angielskiego i muzyki. Od 2014 roku prowadzi Młodzieżowy Zespół Ludowy „Guzowianki”, osiągający szczyty popularności na YouTube, z którym zdobywa nagrody i wyróżnienia na festiwalach i konkursach. Założyła również Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju i Edukacji Zespołu „Guzowianki”.

Wioleta Fijałkowska kieruje zespołem <<Guzowianki>>, komponuje dla nich muzykę, koncertuje, nagrywa płyty i teledyski, ale prowadzi również działania promujące kulturę ludową, angażując seniorów, twórców regionu, w czasie różnego rodzaju warsztatów, prezentujących twórczość ludową. Prowadzi też działalność edukacyjną, odwiedzając z <<Guzowiankami>> szkoły i przedszkola i pokazując uczniom tradycje ludowe. [Beata Drozdowska, z uzasadnienia wniosku]

 

Leszek Lorent – perkusista, dr hab. sztuki muzycznej

Nominowany za prawykonania utworów dziewięciu kompozytorów polskich w roku 2018

Absolwent Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Kształcił się również w Conservatoire Nationale Superieur Musique et Danse de Lyon w mistrzowskiej klasie prof. Jeana Geoffroya. Uczestniczył w kursach interpretacji nowej muzyki w Estonii. Jest laureatem krajowych i międzynarodowych konkursów. Regularnie bierze udział w festiwalach w Polsce i za granicą. W kręgu jego zainteresowań jest filozofia muzyki, muzyka stochastyczna Iannisa Xenakisa, zagadnienia polskiego sonoryzmu, pierwotne formy sacrum kształtowane przez dźwięki praperkusji. Występował z wieloma orkiestrami. Ma na swoim koncie prawykonania dzieł wielu współczesnych kompozytorów. Nagrał kilkanaście płyt CD. Pisze książki i artykuły z pogranicza muzyki i filozofii oraz bierze udział w wielu konferencjach i sesjach badawczych w kraju i za granicą.

Rok 2018 był czasem niebywałej aktywności artystycznej Leszka Lorenta. Dokonał prawykonań dziewięciu utworów  kompozytorów polskich starszego i młodszego pokolenia, powstałych z jego inspiracji, łącznie z prawdziwie poruszającym, dramatycznym <<Stabat Mater>>. [Małgorzata Komorowska, uzasadnienie wniosku]

 

Nominowani w kategorii Muzyka 2018

Michał Klubiński – muzykolog, krytyk muzyczny, organizator życia muzycznego

Nominowany za książkę Bohdan Wodiczko. Dyrygent wobec nowoczesnej kultury muzycznej, wyd. UNIVERSITAS

Absolwent i doktorant Instytutu Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego. Laureat stypendiów: Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu, Artystycznego m.st. Warszawy oraz VII edycji konkursu Muzyczne białe plamy. Jego zainteresowania badawcze obejmują: estetykę muzyki, historię wykonawstwa muzycznego, judaistykę muzyczną, związki muzyki z polityką i literaturą, korespondencję muzyczną. Współredagował zeszyty naukowe on-line Muzykalia/Judaica, był asystentem programowym koordynowanego przez prof. R. Smendziankę cyklu wieczorów kameralnych, pracował w Zakładzie Rękopisów Biblioteki Narodowej. Publikuje w wielu czasopismach naukowych, księgach konferencyjnych i periodykach. Uczestnik ogólnopolskich konferencji muzykologicznych i konsultant naukowy. Jest Członkiem Stowarzyszenia De Musica, Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków oraz członkiem-kandydatem Związku Kompozytorów Polskich.

Prezentowana książka jest pierwszym, pełnym świadectwem bezkompromisowych dążeń artystycznych Wodiczki. (Zbigniew Skowron, z uzasadnienia wniosku)

 

Lilianna Stawarz – klawesynistka i pedagog

Nominowana za kierownictwo muzyczne opery Farnace Antonio Vivaldiego, Teatr Stanisławowski w Łazienkach Królewskich w Warszawie

Ukończyła Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie i Conservatoire National de Region de Rueil-Malmaison. Nagrała kilka ważnych płyt z muzyką instrumentalną i wokalno-instrumentalną XVII wieku i utworami kompozytorów polskiego baroku. Przez 20 lat pracowała w barokowym zespole Il Tempo. W latach 1991–2017 związana była z Warszawską Operą Kameralną, jako klawesynistka-kameralistka, dyrygent oraz kierownik artystyczny Opery/Barok. Obecnie jest kierownikiem Międzywydziałowego Zakładu Muzyki Dawnej Uniwersytetu Muzycznego im. F. Chopina. Inicjatorka, współzałożycielka i prezes Stowarzyszenia Miłośników Sztuki Barokowej oraz współtwórczyni Festiwalu Oper Barokowych Dramma per Musica.

Praca Lilianny Stawarz obejmowała także przygotowanie materiałów nutowych (z rękopisów spoczywających w bibliotece w Turynie) dla kierowanej przez nią polskiej Orkiestry Royal Baroque Ensemble i polskich solistów oraz prowadzenie spektakli (…). Przedstawienie (…), zyskało dobre recenzje i cieszyło się powodzeniem u publiczności. (Małgorzata Komorowska, z uzasadnienia wniosku)

 

Nominowani w kategorii Muzyka 2017

Maria Pomianowska – doktor habilitowany sztuk muzycznych, multiinstrumentalistka, wokalistka, kompozytorka

Nominowana za płyty Stwórco łaskawy i The Voice of suka

Studiowała w Akademii Muzycznej w Warszawie w klasie gry na wiolonczeli. Zafascynowały ją techniki gry na instrumentach tradycyjnych, w tym dawnych polskich instrumentach strunowych: suka biłgorajska, fidel płocka i in. Założyła Zespół Polski, prezentujący muzykę ludową Mazowsza oraz jej związki z muzyką wielkich kompozytorów polskich oraz LutoSłowianie, prezentujący związki muzyki W. Lutosławskiego z polską muzyką ludową. Wydała kilkanaście płyt, m.in. album „Chopin na 5 kontynentach”, który osiągnął piątą pozycję na World Music Charts Europe. Jest dyrektorem międzynarodowego festiwalu Skrzyżowanie Kultur. Naucza w Akademii Muzycznej w Krakowie gry na suce biłgorajskiej oraz fideli płockiej, gdzie powołała pierwszą na świecie orkiestrę fideli kolanowych Arcus Poloniae.

Zebrane [na płycie <<Stwórco łaskawy>> – red.] utwory były śpiewane w dawnych czasach w oddalonych od głównych skupisk ludzkich enklawach, dzięki czemu zachowały swój niepowtarzalny charakter. Z kolei płyta <<The Voice of suka>> (…) stanowi niebagatelny wkład w rekonstruowanie polskiej tradycji muzycznej. (Collegium Artium, uzasadnienie wniosku)

 

Maciej Janicki – muzykolog i historyk sztuki

Nominowany za program edukacyjny Muzeum Chopina i wzbogacenie zasobów Muzeum Fryderyka Chopina w Warszawie

Absolwent muzykologii i historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim. Od 2007 roku związany jest z Narodowym Instytutem Fryderyka Chopina – najpierw jako asystent muzealny, następnie kurator Muzeum Fryderyka Chopina odpowiedzialny za działalność związaną z pozyskiwaniem i ochroną kolekcji, jej opracowaniem naukowym i udostępnianiem, ekspozycjami stałymi i wystawami czasowymi w zamku Ostrogskich (pałacu Gnińskich) i w oddziale w Żelazowej Woli. Działa również jako ko-kurator wydarzeń muzealnych, m.in. konkursu na portret Fryderyka Chopina dla młodych twórców, Nocy Muzeów Chopin after hours. Przenicowanie Muzeum Chopin i Ogród.

Dzięki aktywności Macieja Janickiego, adresowany do dzieci program edukacyjny Muzeum Chopina został uznany za najlepszy spośród wszystkich warszawskich muzeów, zaś dzięki jego zabiegom zgromadzone w muzeum zasoby rękopisów Fryderyka Chopina wzbogaciły się o bezcenne pozycje. (Grzegorz Michalski, uzasadnienie wniosku)

 

Nominowani w kategorii Muzyka 2016

Anna Radziejewska – śpiewaczka (mezzosopran)

Nominowana za I Festiwal Oper Barokowych w Warszawie

Urodziła się w 1971 roku. Jest absolwentką klasy prof. Jerzego Artysza w Akademii Muzycznej w Warszawie. Na scenie operowej zadebiutowała w 1995 roku w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie partią Bony w „Wyrywaczu serc”. Od 1999 roku współpracuje z Warszawską Operą Kameralną, gdzie kreuje czołowe partie mezzosopranowe. Jest też wykonawczynią głównych partii w operach Salvatore Sciarrino na świecie. W swoim dorobku ma wiele nagrań. Za pieśni Karola Szymanowskiego została wyróżniona przez Arte i nominowana do Fryderyka.

Sukces artystyczny festiwalu przeszedł oczekiwania. Zarówno premiera opery Georga Fridricha Händla <<Orlando>>, jak i koncertowe wykonanie kultowego dzieła Jeana Philippe’a Rameau <<Lez Indes galantes>> [Zamorskie zaloty] – z udziałem artystów zagranicznych – były muzyczno-teatralnymi jak i muzycznymi wydarzeniami (…). (Małgorzata Komorowska, uzasadnienie wniosku)

 

 

Adam Strug i Kwadrofonik – śpiewak, instrumentalista oraz autor piosenek

Nominowany za płytę Requiem ludowe, wyd. Polskie Radio/NINA

Urodził się w 1970 roku. Śpiewa, pisze wiersze i teksty piosenek, komponuje muzykę teatralną i filmową. Jest też etnomuzykologiem i scenarzystą filmów dokumentalnych oraz liderem muzycznej kompanii, wykonującej jego autorskie piosenki. Pomysłodawca zespołu śpiewaczego Monodia Polska, praktykującego polskie pieśni przekazywane w tradycji ustnej. Zajmuje się głównie sztuką wokalną, ale nie stroni od form wyłącznie instrumentalnych. W 2012 roku nominowany był do nagrody Koryfeusz Muzyki Polskiej w kategorii Osobowość Roku, a w 2016 do Fryderyków za Album Roku Muzyka Korzeni.

Teksty bardzo emocjonalne, mówiące o żegnaniu się ze światem, o strachu i pogodzeniu. Równie emocjonalne jest ich opracowanie muzyczne. (…) Wśród tego wszystkiego – przejmujący śpiew Adama Struga, naturalny i szczery do głębi. Poruszająca muzyka. (Dorota Szwarcman, Polityka)

 

 

Nominowani w kategorii Muzyka 2015

Violetta Łabanow-Jastrząb – klawesynistka, pedagog, animatorka muzyczna

Nominowana za akcję Labirynt, jej ogólnopolską część, czyli Minutową Piosenkę Klasową, która stała się istotnym elementem integracji środowisk nauczycieli, dzieci i rodziców wokół muzyki i muzykowania w szkołach w całej Polsce

Jest prezesem fundacji na rzecz rozwijania muzykalności Polaków „Muzyka jest dla wszystkich” oraz członkiem zarządu Polskiej Rady Muzycznej. Działa też w Zarządzie Polskiego Stowarzyszenia Edukacji i Animacji Muzycznej. Zainicjowała i zrealizowała kilkanaście nowatorskich projektów dotyczących muzycznej i artystycznej edukacji kulturalnej. Wśród nich są: artystyczne warsztaty muzyczne „Akcja Labirynt” dla dzieci ze szkół podstawowych, „Smykofonia”, kampania społeczno-informacyjna połączona z akcją animacyjną i badawczą „Śpiewaj mi mamo”, „Lutosławski 2013” – cykl nowatorskich projektów dla dzieci, młodzieży i dorosłych („Lutosławski XXI”, „Lutoschool”, „Lutofuzje”), przybliżający Polakom postać i twórczość kompozytora. Ostatnio zainicjowanym projektem jest „Muzykowanie w Polsce. Badanie podstawowych form muzycznej aktywności Polaków” (nominowana do Nagrody im. C. K. Norwida w 2014 roku).

Działania te, jak i sama inicjatorka zostały wielokrotnie nagrodzone. Za „Smykofonie” Violetta Łabanow-Jastrząb otrzymała m.in. Gwarancję Kultury TVP Kultura w kategorii menadżer kultury oraz w ramach konkursu S3KTOR m.st. Warszawy nagrodę za „najlepszą warszawską inicjatywę pozarządową w kategorii kultura”. W marcu 2014 roku otrzymała Dyplom Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za „opracowanie nowoczesnych metod rozwijania kompetencji muzycznych dzieci oraz całych rodzin”.

Violetta Łabanow-Jastrząb (…) doprowadziła do widocznej aktywizacji polskich środowisk muzycznych oraz szkół i rodzin. Była to nieustająca, trudna i nierówna walka o powrotne sprowadzenie muzykowania i powszechnej edukacji muzycznej pod dachy polskich domów i szkół. (Monika Strugała, fragment uzasadnienia wniosku)

 

Janusz Prusinowski – skrzypek, lirnik, harmonista i animator

Nominowany za twórcze przywracanie ludowej tradycji muzykowania, tańca i śpiewu poprzez koncerty, festiwale i warsztaty dla dorosłych i dzieci w Roku Kolberga 2014

Uczeń wiejskich muzykantów z Polski Centralnej, inicjator odrodzenia muzyki wiejskiej w Polsce. Improwizowane mazurki rozumie jako formę osobistej wypowiedzi. Był muzykiem „Bractwa Ubogich”, współzałożycielem „Domu Tańca”. Wraz z „Janusz Prusinowski Kompania” – formacji o charakterystycznym brzmieniu, łączącej archaiczność z awangardą, a muzykę z ruchem – od wielu lat grywa wiejskie mazurki w salach koncertowych Polski, Europy, Ameryki i Azji, prowadzi warsztaty muzyczne i taneczne oraz gra do tańca. Z grupą tą wydał płyty: „Mazurki”, „Serce”, „Po kolana w niebie”, „Concert in Izmir”. Wraz z żoną Kają i Piotrem Piszczatowskim tworzy teatr „Słuchaj Uchem”, skierowany do dzieci z rodzicami. Owocem ich pracy są m.in. płyty: „Kołysała Mama Smoka” i „Gdzie się podział Kusy Janek”. Współpracował z Teatrem Polskiego Radia, Teatrem Narodowym, Teatrem Scena Lubelska 30/32, tworząc m.in. muzykę do spektakli. Stworzył też program edukacyjny „Janko Muzykant” dla szkoły podstawowej. Jest dyrektorem artystycznym festiwalu „Wszystkie Mazurki Świata” (edycje: “Korzenie Muzyki Chopina”, “Pieśni Kurpiowskie”, “Kujawy”, “Unia Bałtycka”, “Rzeczpospolita Kolberga”). Pełni ponadto funkcję prezesa Forum Muzyki Tradycyjnej oraz jest współautorem ogólnopolskich projektów edukacyjnych zainicjowanych w Roku Oskara Kolberga. Odznaczony został brązowym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.

Za motto całej działalności o niespotykanym zasięgu i pomysłowości Janusza Prusinowskiego uznać można słowa z nagranego na płycie chodzonego pt. „Gołębisie”: „Nie na to ja śpiewam żebyście słyszeli, raz smutno, raz wesoło, mój Boże, ale jeno na to niech się świat weseli, wokoło, oj wokoło, mój Boże!”. (Małgorzata Komorowska, fragment uzasadnienia wniosku)

 

Nominowani w kategorii Muzyka 2014

Violetta Łabanow-Jastrząb (ur. w 1959 r.) – klawesynistka, pedagog, animatorka muzyczna

Nominowana za realizację ogólnopolskiego badania „Muzykowanie w Polsce. Badanie podstawowych form aktywności muzycznej Polaków”

Jest prezesem fundacji na rzecz rozwijania muzykalności Polaków „Muzyka jest dla wszystkich” oraz członkiem zarządu Polskiej Rady Muzycznej. Działa również dla polskiego Stowarzyszenia Nauczycieli Muzyki. Od 2005 r. – od początku działalności fundacji – zainicjowała i zrealizowała kilkanaście nowatorskich projektów dotyczących muzycznej i artystycznej edukacji kulturalnej, których celem jest przywrócenie polskim szkołom i domom radości, wartości i korzyści z powszechnego muzykowania. Wśród tych projektów są: artystyczne warsztaty muzyczne „Akcja Labirynt” dla dzieci ze szkół podstawowych, „Smykofonia”, kampania społeczno-informacyjna połączona z akcją animacyjną i badawczą „Śpiewaj mi mamo”, „Lutosławski 2013 – cykl nowatorskich projektów dla dzieci, młodzieży i dorosłych („Lutosławski XXI”, „Lutoschool”, „Lutofuzje”), przybliżający Polakom postać i twórczość kompozytora. Ostatnio zainicjowanym projektem jest „Muzykowanie w Polsce. Badanie podstawowych form muzycznej aktywności Polaków”. Działania te, jak i sama inicjatorka zostały wielokrotnie nagrodzone. Za „Smykofonie” Violetta Łabanow-Jastrząb otrzymała pięć nagród m.in.: grant w konkursie Akademii Orange, Gwarancję Kultury TVP Kultura w kategorii menadżer kultury oraz w ramach konkursu S3KTOR m.st. Warszawy dla „najlepszej warszawskiej inicjatywy pozarządowej w kategorii kultura”. W marcu 2014 r. otrzymała Dyplom Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za „opracowanie nowoczesnych metod rozwijania kompetencji muzycznych dzieci oraz całych rodzin”.

Raport z badania (…) będzie całkowicie nowatorskim, pilotażowym, pierwszym w polskiej historii, prezentującym aktualny obraz aktywności muzycznej Polaków. Badanie i raport zmienią stan świadomości polskiego społeczeństwa i decydentów w dziedzinie polskiej powszechnej edukacji kulturalnej, nie tylko muzycznej. (Monika Strugała, uzasadnienie wniosku)

 

Maria Pomianowska (ur. 1961 r.) – doktor sztuk muzycznych, multiinstrumentalistka, wokalistka, kompozytorka i pedagog

Nominowana za serię koncertów w 2013 roku – Roku Lutosławskiego – w mniejszych miejscowościach Mazowsza z muzyką Witolda Lutosławskiego w oryginalnych opracowaniach na instrumenty ludowe, w ramach X edycji cyklu „Mazowsze w Koronie”

Wyższe studia odbyła w Akademii Muzycznej w Warszawie w klasie gry na wiolonczeli. Zafascynowały ją techniki gry na instrumentach tradycyjnych różnych kultur Azji, Afryki i Europy. W latach 80. założyła pierwszy polski zespół grający klasyczną muzykę indyjską Raga Sangit. Równolegle artystka rozwijała zainteresowania polską muzyką ludową. Zajmuje się także poszukiwaniami i rekonstrukcją technik gry na dawnych polskich instrumentach strunowych: suka biłgorajska, fidel płocka i innych.

W 1995 r. założyła Zespół Polski – z którym koncertowała na całym świecie – prezentujący muzykę ludową Mazowsza oraz jej związki z muzyką wielkich kompozytorów polskich. Artystka wydała kilkanaście płyt, m.in. album „Chopin na 5 kontynentach”, który osiągnął piątą pozycję na World Music Charts Europe. W 2012 r. wydała pierwszą w historii Polski, a drugą na świecie monograficzną płytę z muzyką Tekli Bądarzewskiej „Zapomniany dźwięk”. Rok później stworzyła zespół LutoSłowianie, który prezentuje związki muzyki Witolda Lutosławskiego z polską muzyką ludową.

Jest dyrektorem międzynarodowego festiwalu Skrzyżowanie Kultur. Naucza w Akademii Muzycznej w Krakowie na Wydziale Instrumentalnym gry na suce biłgorajskiej oraz fideli płockiej, gdzie stworzyła pierwszą na świecie orkiestrę fideli kolanowych Arcus Poloniae. Od 2011 r. tworzy również unikatowe programy muzyczne z muzykami arabskimi i pakistańskimi.

Jest laureatką wielu nagród: Złotej Syreny, Nagrody Marszałka Województwa Mazowieckiego. Odznaczona została m.in. medalem Gloria Artis oraz Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Kompozycje ludowe i ich warianty obecne w muzyce Lutosławskiego opracowała z wielką inwencją na swój zespół polskich instrumentów ludowych. (Maria Komorowska, uzasadnienie wniosku)

 

Nominowani w kategorii Muzyka 2013

Janusz Olejniczak (ur. w 1952) – pianista

Nominowany za płytę „Koncerty – Ravel, Prokofiew, Szostakowicz”, z towarzyszeniem orkiestry Sinfonia Varsovia pod dyrekcją Jerzego Maksymiuka, wyd. Sony Music

Rozpoznawany na świecie i ceniony głównie jako wirtuozerski interpretator muzyki Fryderyka Chopina. Należy do najwybitniejszych pianistów polskich. Urodził się we Wrocławiu. Naukę gry na fortepianie rozpoczął w Łodzi i kontynuował w Warszawie u Luizy Walewskiej, Ryszarda Baksta i Zbigniewa Drzewieckiego. W tym czasie koncertował już w Polsce i za granicą. W 1970 roku, jako najmłodszy uczestnik, został laureatem Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie. W 1972 roku został laureatem Konkursu Pianistycznego Alfredo Caselli w Neapolu. W latach 1971-73 studiował w Paryżu pod kierunkiem Konstantego Schmaelinga i Witolda Małcużyńskiego. Po powrocie do kraju ukończył Akademię Muzyczną w Warszawie w klasie Barbary Hesse-Bukowskiej, kontynuując jednocześnie studia u Wiktora Mierżanowa. Występował niemal w całej Europie, Japonii, Australii i Ameryce. Grał pod batutą m.in.: Witolda Rowickiego, Jerzego Maksymiuka, Charlesa Dutoit, Jacka Kaspszyka, Wojciecha Michniewskiego, Kazimierza Korda. Prowadził kursy mistrzowskie w Kanadzie i Japonii, a także zajęcia ze studentami Akademii Mozartowskiej. Dokonał licznych nagrań radiowych, telewizyjnych i fonograficznych w kraju i za granicą, które otrzymały szereg nagród m.in.: Fryderyk (1995 i 2002), Płytę Roku magazynu Studio. Wcielił się w rolę Fryderyka Chopina w filmie „La note bleu”. Nagrał także ścieżkę dźwiękową do filmu „Chopin, pragnienie miłości” oraz utwory Fryderyka Chopina wykorzystane w filmie „Pianista”.

Janusz Olejniczak dowodzi tą płytą, że nie tylko jest znakomitym chopinistą, ale pianistą wszechstronnym. Płyta ta, która ukazała się w katalogu renomowanej firmy Sony, świadczy też o europejskiej i światowej renomie naszego pianisty. (Małgorzata Komorowska, z uzasadnienia wniosku)

Grzegorz Zieziula (ur. w 1973) – muzykolog i polonista, doktor nauk humanistycznych

Nominowany za czterotomową edycję unikalnego egzemplarza pierwodruku partytury „Halki” Stanisława Moniuszki, wyd. Instytut Sztuki PAN i Stowarzyszenie Liber Pro Arte

Ukończył polonistykę w 1998 roku i muzykologię w 1999 roku na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1998–2001 na łamach dzienników „Życie” i „Rzeczpospolita” popularyzował wiedzę o muzyce poważnej. Jego artykuły popularnonaukowe ukazywały się również w „Ruchu Muzycznym”. Od 2003 roku jest członkiem redakcji kwartalnika „Muzyka”, a od 2005 adiunktem w Zakładzie Muzykologii Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk. Prowadzi badania naukowe nad historią i teorią muzyki od schyłku XVIII w. do 1939 roku, historią opery, dziejami opery w Polsce, polonicami operowymi za granicą oraz związkami muzyki z literaturą. Jest stypendystą i stażystą: Uniwersytetu Freie w Berlinie (2001), Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej (Paryż 2006), The Robert Anderson Research Charitable Trust (Londyn 2008). Uczestniczył w wielu konferencjach i kongresach we Francji, Słowenii i Irlandii. Jest laureat „Nagrody im. ks. prof. Hieronima Feichta roku 2005” przyznanej przez Sekcję Muzykologów Związku Kompozytorów Polskich za dysertację doktorską „Nurt kosmopolityczny w polskiej twórczości operowej drugiej połowy XIX wieku”.

Edytorstwo nut to specjalność muzykologiczna niebywale trudna, pracochłonna i niewdzięczna. Dr Grzegorz Zieziula sprawił, że jedyny egzemplarz partytury „Halki”, którą firma Gebethner i Wolff wydrukowała w zakładzie litograficznym Warszawy w 1861 r., ujrzała światło dzienne po ponad 150 latach. (Małgorzata Komorowska, z uzasadnienia wniosku)

 

Nominowani w kategorii Muzyka 2012

Łukasz Borowicz (ur. 1977 r.) – muzyk, dyrygent

Nominowany za nagrania płytowe muzyki polskiej w wykonaniu Polskiej Orkiestry Radiowej, wydane w 2011 roku

Urodził się w Warszawie i tu, w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina, w klasie Bogusława Madeya ukończył dyrygenturę. Zrobił z niej również doktorat pod kierunkiem Antoniego Witta.

Nie sposób wymienić wszystkich znanych orkiestr, którymi dyrygował, oto kilka z nich: Narodowa Filharmoniczna Orkiestra Rosji, orkiestry w Berlinie, Mediolanie, Lipsku, Pradze, Marsylii, nie wspominając o większości orkiestr polskich. Jako dyrygent operowy zadebiutował w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej. Od lat pełni funkcję pierwszego dyrygenta gościnnego Filharmonii Poznańskiej. To imponujące, zważywszy na jego młody wiek. Od 2007 r. Łukasz Borowicz jest dyrektorem artystycznym Polskiej Orkiestry Radiowej. Interesują go mało znane utwory polskie. Wydobywa je na światło dzienne i daje im doskonałą oprawę, czyli znakomitą orkiestrę, świetnych solistów i chór. Tak nagrane płyty otrzymały najwyższe oceny specjalistów polskich i europejskich magazynów płytowych. Rozchodzą się szybko, rozsławiając Mazowsze w kraju i Europie. Nominowany dał drugie życie wielu ciekawym, ale mało znanym utworom, m.in. zapomnianym operom – „Monbar, czyli Flibustierowie” Ignacego F. Dobrzyńskiego, „Bezdomna jaskółka” Szymona Laksa, „Maria” Romana Statkowskiego czy operze komicznej „Przygoda króla Artura” Grażyny Bacewicz. Nagrał również komplet dzieł Andrzeja Panufnika. Jego nagrania zostały nagrodzone przez BBC Music Orchestral Choice (2010), Diapason d’Or (marzec 2010), dwukrotnie nagrodą Fryderyka (2007 i 2010), a także nominowane do Midem Classical Awards (2008) i Preis der Deutschen Schallplatenkritik (2009)

 

Janusz Olejniczak (ur. w 1952 r.) – pianista

Nominowany za płytę z recitalem Chopinowskim „Chopin. Mazurki, Walce, Nokturny, Polonezy, Ballada g-moll op.23”, wyd. Narodowy Instytut Fryderyka Chopina

Urodził się we Wrocławiu, ale od wczesnego dzieciństwa mieszka na Mazowszu. Od początku nauki prowadziła go Luiza Walewska. W 1970 r. został laureatem VIII Międzynarodowego Konkursu im. Fryderyka Chopina. Potem wyjechał do Paryża, gdzie podjął indywidualne studia muzyczne u słynnego pianisty Karola Małcużyńskiego oraz Konstantego Schmaeilinga. Po powrocie rozpoczął naukę w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. Jest również pedagogiem i aktorem – wystąpił w filmie „La note bleu” Andrzeja Żuławskiego, nagrał ścieżkę dźwiękową do filmów „Pianista” Romana Polańskiego (osiągnęła w Polsce status Złotej Płyty), „Chopin, pragnienie miłości” Jerzego Antczaka i do wielu polskich filmów. Jest postacią rozpoznawalną na całym świecie.

Janusz Olejniczak brał udział w wielu międzynarodowych festiwalach muzycznych, a partnerowali mu wielcy dyrygenci. Występował jako kameralista ze skrzypkami, wiolonczelistami i śpiewakami. Dokonał wielu nagrań dla rozgłośni radiowych i stacji telewizyjnych oraz firm fonograficznych. Utrwalił na krążkach dzieła największych kompozytorów

 

Nominowani w kategorii Muzyka 2011

Aleksander Kościów (ur. w 1974 r.) – kompozytor, pisarz

Nominowany za “Gorzkie żale” na chór żeński i osiem wiolonczel

Urodził się w Opolu, ale od czasu ukończeniu Akademii Muzycznej w Warszawie pozostał w stolicy. Studiował kompozycję pod kierunkiem Mariana Borkowskiego oraz w klasie altówki u Błażeja Sroczyńskiego. „Gorzkie żale” to niekonwencjonalne dzieło muzyczne tego kompozytora młodego pokolenia.

Z maestrią połączył w nim dwa światy – lokalny (polski, ludowy) i uniwersalny (europejski, wysokokulturowy). Dzieło osiągnęło wymiar wybitnego i to zarówno w opinii fachowców, jak i słuchaczy.

Aleksander Kościów brał udział w licznych koncertach, festiwalach, happeningach i innych imprezach związanych z muzyką współczesną, wygrał wiele konkursów kompozytorskich. Jego dzieła były wykonywane w wielu miastach Polski i świata, m.in.: Niemiec, Anglii, Rosji, Francji, Włoch, Japonii, Stanów Zjednoczonych. Znalazły się również w repertuarze wielu orkiestr, kwartetów, chórów i solistów.

Nominowany jest wykładowcą na Akademii Muzycznej w Warszawie, członkiem zwyczajnym Związku Kompozytorów Polskich, Stowarzyszenia „Laboratorium Muzyki Współczesnej” oraz Akademii Fonograficznej.

Od lat współpracuje z Joe Alterem, amerykańskim choreografem baletu współczesnego, autorem programu “Polish Project”, którego celem było umożliwienie młodzieży ze środowisk upośledzonych z całej Polski uczestnictwa w kreacji artystycznej. Jest twórczy i wszechstronnie uzdolniony. Nie tylko komponuje utwory muzyczne, ale również fabułę książek. Wydał ich już kilka, m.in. „Świat nura” wymienianej, jako jedna z najciekawszych pozycji w polskiej literaturze w 2006 r.

Jest jednym z najwybitniejszych twórców nowego pokolenia. Zyskał renomę nie tylko w Polsce, ale i na całym świecie. (Jerzy Kornowicz)

 

Zygmunt Krauze (ur. w 1938 r.) – kompozytor, pianista

Nominowany za “Polieukta” – operę w pięciu aktach, Warszawska Opera Kameralna

Jest wielką indywidualnością w świecie muzyki. Urodził się w Warszawie i tu studiował grę na fortepianie w klasie Marii Wiłkomirskiej i kompozycję u Kazimierza Sikorskiego na Uniwersytecie Muzycznym oraz – jako stypendysta rządu francuskiego – kompozycję pod kierunkiem Nadii Boulanger w Paryżu. Dziś jest profesorem w swojej Alma Mater oraz w Akademii Muzycznej w Łodzi. W 1966 r. otrzymał pierwszą nagrodę na międzynarodowym konkursie dla wykonawców muzyki współczesnej Gaudeamus w Holandii. Od tej pory koncertuje jako pianista w Europie i Stanach Zjednoczonych, głównie w repertuarze współczesnym. Przed laty założył pierwszy polski zespół współczesnej muzyki improwizowanej „Warszawski Warsztat Muzyczny”. Jest również współzałożycielem oraz dyrektorem artystycznym warszawskich festiwali „Ogrody Muzyczne”, a w wielu ośrodkach naukowych całego świata prowadził wykłady z dziedziny kompozycji.

Nominowany za dzieło oparte na motywach opowieści, której przesłaniem jest wezwanie do tolerancji, do życia bez strachu. Poruszająca jest treść i skomponowana do niej muzyka.

Zygmunt Krauze jest autorem trzech oper, wielu koncertów instrumentalnych oraz utworów symfonicznych i kameralnych. Przez lata pełnił wiele funkcji publicznych w polskich i zagranicznych instytucjach kulturalnych. Jest członkiem honorowym Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej, laureatem wielu nagród muzycznych, w tym zagranicznych, jak np. nagrody „Dziedzictwa Ludzkości” przyznawanej przez UNESCO oraz Officier de la Legion d’Honneur.

Na samym progu kompozytorskiej kariery znalazł własny, niepowtarzalny idiom i zaczął pisać muzykę niepodobną do jakiejkolwiek innej. (Andrzej Chłopecki)

 

Nominowani w kategorii Muzyka 2010

Władysław Kłosiewicz (ur. w 1955) – klawesynista

Nominowany za kierownictwo muzyczne i dyrygenturę Festiwalu Georga Friedricha Haendla w  Warszawskiej Operze Kameralnej

Absolwent Akademii Muzycznej w Warszawie oraz Accademia Musicale Chigiana w Siennie, gdzie otrzymał dyplom honorowy. Jest profesorem klawesynu i wykonawstwa muzyki dawnej na uniwersytecie w Grazu, w Austrii oraz na Uniwersytecie Muzycznym w Warszawie.

Występował we wszystkich krajach Europy, spotykając się z entuzjastyczną oceną. Współpracował m.in. z orkiestrą kameralną Jerzego Maksymiuka, Orkiestrą Sinfonia Varsowia, z którą wielokrotnie występował jako solista pod batutą Sir Yehudi Menuhina. Jest autorem opracowania partytur i kierownikiem muzycznym pierwszej polskiej realizacji wszystkich dzieł operowych Monteverdiego, dzieł Haendla i innych kompozytorów baroku, zrealizowanych przez Warszawską Operę Kameralną. Podczas obchodów 300-lecia Sankt Petersburga zaprezentował przygotowaną przez siebie „Euridice” Jaccopo Peri – pierwszą operę na świecie z 1600 roku. Od 2004 kieruje własnym międzynarodowym zespołem muzyki dawnej „Narol Baroque”. Jest założycielem i prezesem Fundacji Pro Academia Narolense, a w ramach Akademii Narolskiej prowadzi corocznie międzynarodowe kursy mistrzowskie klawesynu. W jego dorobku fonograficznym znajduje się 100 godzin nagrań muzyki klawesynowej dla wielu rozgłośni radiowych, stacji telewizyjnych, wytwórni płytowych.

Jest laureatem międzynarodowych konkursów klawesynowych w Paryżu (1981) i Dijon (1983). W 1984 otrzymał I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie ARD w Monachium.

Wielkim osiągnięciem Władysława Kłosiewicza jest przedstawienie muzyki baroku, zarówno w operach jak i utworach koncertowych, ukazujących wszystkie wspaniałości muzyczne, jak też żywotność sceniczną w połączeniu z pracą reżyserów. (Stefan Sutkowski)

 

 Jacek Urbaniak (ur. w 1949) – muzyk, kompozytor, dyrektor Festiwalu Muzyki Dawnej

 Nominowany za premierowe nagranie nowoodkrytego dzieła Sebastiana Fabiana Klonowica „Hebdomas”, wyd. Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Travers

Naukę gry na oboju i fletach prostych Jacek Urbaniak rozpoczął u prof. Józefa T. Klukowskiego w Warszawie. Studia muzyczne w tej dziedzinie ukończył w 1974 w Królewskiej Szkole Muzycznej w Sztokholmie u prof. Alfa Nilsona. Pracował jako oboista w Operze Narodowej w Oslo, Filharmonii Narodowej i Warszawskiej Operze Kameralnej. W 1981 objął kierownictwo nowoutworzonego zespołu instrumentów dawnych ARS NOVA, dla którego opracowuje repertuar, prowadzi koncerty, tournée i nagrania. Zespół koncertował we wszystkich polskich filharmoniach i na najważniejszych festiwalach muzycznych w kraju u za granicą.

Jacek Urbaniak należy do pionierów polskiego ruchu wykonawstwa muzyki dawnej. Jego działalność artystyczna jest szeroka. Oprócz grania na dawnych instrumentach dętych drewnianych: fletach prostych, pomortach, cornamuse, obojach, fujarkach, specjalizuje się w opracowaniach utworów muzyki średniowiecznej i renesansu oraz ludowej z Kurpiów i Mazowsza. Z jego inspiracji Polskie Radio powołało w 1994 Radiowe Centrum Kultury Ludowej. Zajmuje się również komponowaniem, współpracując z reżyserami teatralnymi i filmowymi. Prowadzi próby i koncerty, naucza zespoły muzyki dawnej, pisze audycje i artykuły o muzyce, wydaje zbiory nut. W swoim dorobku artystycznym ma 24 płyty.

Jest współtwórcą Polskiego Towarzystwa Muzyki Dawnej i dyrektorem Festiwalu Muzyki Dawnej oraz członkiem Rady Akademii Fonograficznej. Wyróżniony został m.in.: Medalem Gloria Artis, Odznaką Zasłużony dla Kultury Polskiej, Brązowym Krzyżem Zasługi.

Jacek Urbaniak (…) skupił wokół siebie najzdolniejszych polskich instrumentalistów i najlepszych wokalistów. Ich kreacje wykonawcze przenika duch młodości, wyczuwa się go w grze i śpiewie: rozmach, dynamika, świeżość, dawność przeniknięta nowym życiem, na nowo aktualizowana. (Bohdan Pociej, „Studio”, 1992)

 

Nominowani w kategorii Muzyka 2009

Władysław Kłosiewicz (ur. w 1955 r.) – klawesynista

Nominowany za kierownictwo muzyczne i dyrygenturę opery Georga Friedricha Haendla „Giulio Cesare” w Warszawskiej Operze Kameralnej oraz nagranie płytowe tego spektaklu, wyd. Fundacja „Pro Musica Camerata”

Absolwent Akademii Muzycznej w Warszawie oraz Accademia Musicale Chigiana w Siennie, gdzie otrzymał dyplom honorowy. Jest profesorem klawesynu i wykonawstwa muzyki dawnej na uniwersytecie w austriackim Grazu oraz na Uniwersytecie Muzycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Występował we wszystkich krajach Europy, spotykając się z entuzjastyczną oceną.

Współpracował m.in. z orkiestrą kameralną Jerzego Maksymiuka, Orkiestrą Sinfonia Varsovia, z którą wielokrotnie występował jako solista pod batutą Sir Yehudi Menuhina. Jest autorem opracowania partytur i kierownikiem muzycznym pierwszej polskiej realizacji wszystkich dzieł operowych Monteverdiego, dzieł Haendla i innych kompozytorów baroku, zrealizowanych przez Warszawską Operę Kameralną. Podczas obchodów 300-lecia Sankt Petersburga zaprezentował przygotowaną przez siebie „Euridice” Jacopo Periego – pierwszą operę na świecie. Ponadto dokonał stu godzin nagrań muzyki klawesynowej dla wielu rozgłośni radiowych, stacji telewizyjnych, wytwórni płytowych.

Jest doskonały zarówno jako wnikliwy znawca starych partytur, jak i dyrygent spektakli operowych, grający jednocześnie na klawesynie.

Laureat międzynarodowych konkursów klawesynowych w Paryżu (1981), Dijon (1983), Monachium (1984).

 

Tadeusz Wielecki (ur. w 1954 r.) – kompozytor, kontrabasista – solista.

Nominowany za kompozycję „Concerto for Piano and Orchestra”

Studiował grę na kontrabasie oraz kompozycję u Włodzimierza Kotońskiego w Akademii Muzycznej w Warszawie. W 1986 roku otrzymał stypendium im. Witolda Lutosławskiego. Studia kompozytorskie kontynuował u Isanga Yuna w Berlinie Zachodnim i Klausa Hubera we Fryburgu Bryzgowijskim. Jako kontrabasista występuje we współczesnym repertuarze solowym, koncertując w wielu krajach Europy, Azji oraz w USA.

Jest znakomitym kompozytorem. Wiele jego utworów nosi znamiona intelektualnego eksperymentu. W 1999 roku, na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu, jego „Koncert ? Rebours” na skrzypce i orkiestrę znalazł się w grupie utworów rekomendowanych. Artysta prezentuje w nim możliwości współczesnego kontrabasu, w tym własną, specyficzną technikę gry na tym instrumencie, określaną jako „ślizgowa”. Polega ona na ciągłym ruchu, ślizganiu się palców po strunach.

Tadeusz Wielecki zajmuje się także propagowaniem muzyki współczesnej i edukacją artystyczną. Między innymi prowadził w Polskim Radiu cykle autorskich audycji dla dzieci i młodzieży poświęcone nowej muzyce, współpracował też z poznańskim Ośrodkiem Sztuki dla Dziecka. Od dziesięciu lat pełni funkcję dyrektora Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”.

Jest laureatem dorocznej Nagrody Związku Kompozytorów Polskich za rok 2008.

 

Nominowani w kategorii Muzyka 2008

Jadwiga Mackiewicz (ur. w 1930 r.) – muzyk, pedagog, radiowiec

Nominowana za zorganizowanie 48. sezonu „Koncertów dla dzieci” w Filharmonii Narodowej

W latach 1950-53 studiowała polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Studia muzyczne ukończyła w warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej. Przez 25 lat współpracowała z Polskim Radiem jako autorka audycji dla młodzieży, do stanu wojennego, jako kierownik redakcji muzycznej dla dzieci. Przygotowała i poprowadziła ok. 3 tysięcy audycji. W latach 1972-74 tworzyła cykl programów dla dzieci w TVP “Dźwięki i czary”. Jest cenioną autorką wielu tekstów piosenek dla dzieci. Od 1960 – jako Ciocia Jadzia – prowadzi niedzielne koncerty dla dzieci w Filharmonii Narodowej w Warszawie. Z niezwykłym wyczuciem i znajomością granic percepcji, które mały człowiek posiada, z pasją i determinacją w przekazywaniu miłości do muzyki kolejnym pokoleniom, rozbudza ich wrażliwość. Na tych koncertach obowiązują dwie zasady: utwory muszą być krótkie, a wykonanie najlepsze – nie dlatego, że dziecko odróżni dobre wykonanie od kiepskiego, ale właśnie dlatego, że nie odróżni. Tak kształtuje się gust – mówi Konstanty Kulka. Laureatka jest także wykładowcą historii muzyki w Państwowej Szkole Muzycznej im. Elsnera oraz w Liceum Muzycznym im. Z. Brzeskiego w Warszawie.

Wyróżniona została m.in.: Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze – Gloria Artis, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Mikrofonem i najcenniejszym jej zdaniem Orderem Uśmiechu.

Powiedz Ciociu, które pokolenie
Z wciąż tym samym uśmiechem na twarzy
Uczysz teraz na swoich koncertach
Kochać życia urodę i marzyć
Więc marzymy słuchając muzyki
Więc się w samo jej wnętrze wgłębiamy
A za wszystko co żeśmy przeżyli
My Cię Ciociu naprawdę kochamy (Z wiersza młodego melomana)

 

Henryk Wojnarowski (ur. w 1932 r.) – dyrygent

Nominowany za wykonanie muzyczne, przez Chór Filharmonii Narodowej, VII Symfonii Krzysztofa Pendereckiego – „Siedem Bram Jerozolimy” – wydanej na CD

Absolwent, a dziś profesor i wykładowca, warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej. Jeden z najwybitniejszych dyrygentów sztuki chóralnej w Polsce.

Ukończył dyrygenturę symfoniczno–operową w klasie Stefana Wisłockiego. W latach 1960-78 był dyrygentem i kierownikiem Chóru Teatru Wielkiego w Warszawie. Od 1978 r. jest kierownikiem Chóru Filharmonii Narodowej, z którym odnosi ogromne sukcesy, w kraju i za granicą, z udziałem renomowanych orkiestr symfonicznych polskich i europejskich (m.in. w mediolańskiej La Scali, w Berlinie, Monachium, Paryżu, Rzymie, Madrycie, Jerozolimie). Współpracował z najwybitniejszymi współczesnymi dyrygentami. Przygotował z Chórem Filharmonii Narodowej m.in. wszystkie dzieła oratoryjne i utwory a cappella Pendereckiego. Na swoim koncie ma wiele prawykonań polskich i światowych.

O jego imponujących osiągnięciach świadczą czterokrotne nominacje do najbardziej prestiżowej nagrody przemysłu fonograficznego – Grammy. (z uzasadnienia wniosku)

 

Nominowani w kategorii Muzyka 2007

Krzysztof Baculewski (ur. 1950 r.) – kompozytor

Nominowany za „Etiudy na fortepian”, powstałe na zamówienie Związku Kompozytorów Polskich z okazji obchodów 60. lecia stowarzyszenia

Absolwent PWSM w Warszawie, od lat profesor, wykładowca na macierzystej uczelni. Jedna z najwybitniejszych postaci muzyki współczesnej wśród polskich kompozytorów średniej generacji. Debiutował w 1976 r. na “Warszawskiej Jesieni” (dziś członek jury tego festiwalu). Komponuje utwory na orkiestrę, skrzypce, wiolonczelę, flet, klawesyn, organy. Są to kantaty, koncerty, opery, kwartety i.in. Symbolicznym znakiem przywiązania do tradycji są kompozycje na instrumenty dawne, np. skrzypce barokowe.

Krzysztof Baculewski jest laureatem międzynarodowych konkursów kompozytorskich oraz autorem prac poświęconych polskiej muzyce współczesnej.

Trzeba szczególnie chronić tych, którzy jeszcze interesują się powstającą dziś muzyką, chronić zagrożone w swym istnieniu kultywujące ją zespoły, chronić instytucje i imprezy jej poświęcone. Jak zabytki architektury czy endemity… Ale świadomość tej konieczności jest niezwykle niska, zwłaszcza u decydentów z „pokolenia głuchych”. I na tym polega jedno z zagrożeń polskiej współczesnej kultury muzycznej. (Krzysztof Baculewski)

 

Stanisław Leszczyński (ur. 1951 r.) – teoretyk muzyki, krytyk, publicysta, menadżer

Nominowany za przygotowanie II Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego „Chopin i jego Europa”

Absolwent Akademii Muzycznej w Warszawie. Pomysłodawca, redaktor i wydawca płyt z muzyką polską. Kierował działem muzyki klasycznej w Polskich Nagraniach, był konsultantem programowym Filharmonii Narodowej, dyrektorem Nagrań Muzycznych Polskiego Radia, współtwórcą prestiżowego centrum muzycznego Warszawy, tzw. Studia S1 (obecnie Witolda Lutosławskiego), zastępcą dyrektora artystycznego Teatru Wielkiego, a od 2003 r. zastępcą dyrektora Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina. Jest również twórcą i dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego „Chopin i jego Europa”.

Otrzymał Paszport nr 1 „Polityki” za propagowanie muzyki polskiej serii wybitnych nagrań płytowych. W 2005 odznaczony srebrnym medalem Gloria Artis.

Dobry festiwal muzyczny (…) powinien dostarczać nie tylko silnych i różnorodnych wrażeń i przeżyć estetycznych, ale też dawać do myślenia i skłaniać do refleksji – taka też była intencja drugiej edycji festiwalu. (Krzysztof Knittel)

 

Nominowani w kategorii Muzyka 2006

Tadeusz Wielecki (ur. 1954 r.) – kompozytor, kontrabasista, absolwent Akademii Muzycznej w Warszawie, dyrektor Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”

Nominowany za dzieło „Ławice” na wielką orkiestrę symfoniczną

Studiował grę na kontrabasie u Alfreda Wieczorka i Andrzeja Mysińskiego, a kompozycję u Włodzimierza Kotońskiego. Jest artystą o wielkich zasługach dla światowej kultury muzycznej i to zarówno jako kompozytor, jak i twórca wielkich festiwali nowej muzyki.

Zaliczany do najciekawszych kompozytorów polskich średniego pokolenia, którego interesuje modyfikacja tradycyjnej techniki gry.

Jako kontrabasista występuje we współczesnym repertuarze solowym. Koncertuje na całym świecie, prowadząc równocześnie wykłady i demonstrując własną specyficzną technikę gry na tym instrumencie. Zajmuje się również propagowaniem muzyki współczesnej i edukacją artystyczną – między innymi prowadzi cykl autorskich audycji radiowych dla dzieci i młodzieży – „Przeboje muzyki współczesnej”, „Coś z niczego”, „Dźwiękowdzięki”.

 

 

 

Antoni Wit (ur. 1944 r.) – dyrygent, profesor Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie, absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie oraz Wydziału Prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim

Nominowany za mistrzowską kreację artystyczną – operę „Holender tułacz” Richarda Wagnera

Jest jednym z najwybitniejszych polskich dyrygentów. Dyrygentury uczył się u Henryka Czyża, a kompozycji u Krzysztofa Pendereckiego. Był dyrektorem wielu orkiestr, ale najdłużej (1983-2000) Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach (obecnie Narodowa Orkiestra Symfoniczna PR). Od czterech lat kieruje Filharmonią Narodową w Warszawie. Drogę do światowej kariery otworzyło mu II miejsce na II Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. Herberta von Karajana. Dyrygował niemal we wszystkich najważniejszych ośrodkach muzycznych świata, nagrał ponad 90 płyt dla znanych światowych firm.

Antoni Wit otrzymał nagrodę krytyków “Orfeusz” (1984 i 1996), Polskiego Radia „Diamentowa Batutę” (1998), a na MIDEM „Cannes Classical Award” (2002).

 

 

 

Nominowani w kategorii Muzyka 2005

Włodzimierz Kotoński – kompozytor

Nominowany za „Madrygały polskie” na sopran, lutnię teorban, arcylutnię i harfę barokową

Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie, w której dziś jest profesorem, wykładowcą kompozycji. Jest jednym z czołowych polskich twórców nowej muzyki.

Był pierwszym współpracownikiem założonego w 1957 roku Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia, ważnego dla światowej muzyki Ośrodka Twórczości na Taśmę. Tu rozpoczął eksperymenty z transformacją dźwięku przy użyciu elektroniki. Efektem poszukiwań nowego brzmienia była pierwsza w Polsce kompozycja elektroniczna.

 

 

 

 

Jacek Laszczkowski – śpiewak, tenor

Nominowany za udział w Odzie do Europy – Sezonie Muzycznym Zjednoczonej Europy w Warszawskiej Operze Kameralnej w: – II Festiwalu G.F. Haendla oraz w ,,Euridice” J. Peri – XIV Festiwalu Mozartowskim w Warszawie – V Festiwalu C. Monteverdiego

Uczył się gry na klarnecie, a następnie śpiewu w Akademii Muzycznej w Warszawie. Jako student zadebiutował w wiedeńskiej operze kameralnej. Jest polskim fenomenem śpiewu, dysponującym niezwykle rzadkim w świecie darem śpiewania partii zarówno tenorowych, jak i sopranowych. W obydwu wokalnie perfekcyjny. Występuje na największych scenach operowych.

 

 

 

 

 

 

Nominowani w kategorii Muzyka 2004

Jerzy Artysz ( ur.1930 r.) – śpiewak

Nominowany za przygotowanie i wykonanie tytułowej roli w “Falstaffie” Giuseppe Verdiego, na scenie Warszawskiej Opery Kameralnej

Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie. Studiował śpiew i grę na skrzypcach. Studia wokalne kontynuował w Mediolanie.

Ma w swoim repertuarze najważniejsze partie barytonowe w dziełach muzyczno-scenicznych. Śpiewał zarówno w operach staropolskich i klasycznych dziełach operowych, w utworach kantatowo-oratoryjnych, jak i w premierach utworów współczesnych (np. w Warszawskiej Jesieni).

Koncertował w całej Europie, a także w Stanach Zjednoczonych i Izraelu. Przez prawie ćwierć wieku związany był z Teatrem Wielkim w Warszawie Ma w swoim dorobku wiele nagrań płytowych. Równocześnie stale prowadzi pracę dydaktyczną – był dyrektorem artystycznym szkoły operowej w Barcelonie oraz Letniej Szkoły Operowej w Reus, obecnie jest profesorem Wydziału Wokalnego Akademii Muzycznej w Warszawie. Prowadzi również inne zajęcia, np. w Polsko-Niemieckiej Akademii Oratoryjnej. Jest jurorem międzynarodowych konkursów wokalnych.

Laureat:

• Międzynarodowych konkursów wokalnych w Moskwie, Tuluzie, Genewie
• Narody Ministra Kultury i Sztuki
• Nagrody Związku Kompozytorów.

Jerzy Artysz jest w wieku, gdy śpiewacy już dawno zeszli ze sceny, ale swemu bohaterowi dodaje coś, czego młodsi nie mają: własne życiowe doświadczenie i mądrość. (Rzeczpospolita)

Władysław Kłosiewicz (ur.1955 r.) – klawesynista

Nominowany za przygotowanie i prowadzenie muzyczne oper barokowych w Warszawskiej Operze Kameralnej w roku 2003

Absolwent Akademii Muzycznej w Warszawie oraz Accademia Musicale Chigiana w Siennie, gdzie otrzymał dyplom honorowy. Jest profesorem klawesynu i wykonawstwa muzyki dawnej na uniwersytecie w Grazu, w Austrii oraz w Akademii Muzycznej w Warszawie. Występował we wszystkich krajach Europy, spotykając się z entuzjastyczną oceną. Współpracował m.in. z Orkiestrą kameralna Jerzego Maksymiuka, Orkiestra Sinfonia Varsowia, z którą wielokrotnie występował jako solista pod batuta Sir Yehudi Menuhina. Jest autorem opracowania partytur i kierownikiem muzycznym pierwszej polskiej realizacji wszystkich dzieł operowych Claudio Monteverdiego, dzieł Fryderyka Handla i innych kompozytorów baroku, zrealizowanych przez Warszawska Operę Kameralną. Podczas obchodów 300.lecia Sankt Petersburga zaprezentował przygotowaną przez siebie Euridice, Jaccopo Peri – pierwszą operę na świecie. Ponadto dokonał 100 godzin nagrań muzyki klawesynowej dla wielu rozgłośni radiowych, stacji telewizyjnych, wytwórni płytowych.

Jest zarówno wnikliwym znawcą starych partytur, jak też znakomicie czuje się w roli dyrygenta spektakli operowych, grającego jednocześnie na klawesynie. Wybitny artysta, wspaniały wirtuoz tego instrumentu.

 

 

Nominowani w kategorii Muzyka 2003

Maciej Małecki (ur.1940 r.) – kompozytor i pianista

Nominowany za “Nie-Boską Symfonię” na motywach “Nie-Boskiej komedii” Zygmunta Krasinskiego, premiera 6 października 2002 r.

Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie. Stypendysta Fundacji Kościuszkowskiej. Wykładowca Akademii Muzycznej w Warszawie, prezes Związku Kompozytorów Polskich (do 1999 r.). Otrzymał wiele wyróżnień i nagród, m.in. “Złoty mikrofon” za muzykę radiową i telewizyjną. Skomponował kilkadziesiąt utworów. Wśród uprawianych przez niego gatunków znajdują się kompozycje sceniczne, orkiestrowe, wokalno-instrumentalne, kameralne, solowe, muzyka do sztuk teatralnych, muzyka filmowa, radiowa, utwory chóralne i piosenki.

Nie-Boska Symfonia (reż. Anna Seniuk) to adaptacja wielkiej literatury polskiej. Symfonia na solistów chór i orkiestrę. Muzyka nie stanowi wyłącznie tła dla rozgrywającej się akcji, ale – jak sugeruje tytuł – jest istotnym środkiem wyrazu i ważnym elementem spektaklu. (Życie Warszawy)

Władysław Kłosiewicz (ur.1955 r.) – klawesynista

Nominowany za przygotowanie i prowadzenie muzyczne oper barokowych w Warszawskiej Operze Kameralnej

Absolwent Akademii Muzycznej w Warszawie oraz Accademia Musicale Chigiana w Siennie, gdzie otrzymał dyplom honorowy. Jest profesorem klawesynu i wykonawstwa muzyki dawnej na uniwersytecie w Grazu, w Austrii oraz w Akademii Muzycznej w Warszawie. Występował we wszystkich krajach Europy, spotykając się z entuzjastyczną oceną. Współpracował m.in. z Orkiestrą kameralną Jerzego Maksymiuka, Orkiestra Sinfonia Varsowia, z którą wielokrotnie występował jako solista pod batutą Sir Yehudi Menuhina. Jest autorem opracowania partytur i kierownikiem muzycznym pierwszej polskiej realizacji wszystkich dzieł operowych Claudio Monteverdiego, dzieł Fryderyka Handla i innych kompozytorów baroku, zrealizowanych przez Warszawska Operę Kameralną. Podczas obchodów 300-lecia Sankt Petersburga zaprezentował przygotowaną przez siebie Euridice, Jaccopo Peri – pierwszą operę na świecie. Ponadto dokonał 100 godzin nagrań muzyki klawesynowej dla wielu rozgłośni radiowych, stacji telewizyjnych, wytwórni płytowych.

Jest zarówno wnikliwym znawcą starych partytur, jak też znakomicie czuje się w roli dyrygenta spektakli operowych, grającego jednocześnie na klawesynie. Wybitny artysta, wspaniały wirtuoz tego instrumentu.

 

 

Nominowani w kategorii Muzyka 2002

Olga Pasiecznik – śpiewaczka (sopran)

Nominowana za rolę Almireny w “Rinaldzie” Händla (2001 r.) i rolę Tatiany w “Eugeniuszu Onieginie” Czajkowskiego (2002 r.) – obie wystawione w Warszawskiej Operze Kameralnej.

Absolwentka Konserwatorium w Kijowie oraz Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie. Od 1992 r. solistka Warszawskiej Opery Kameralnej. Jej wspaniałe kreacje na scenie Teatru Wielkiego w Warszawie i wielu innych teatrach operowych oraz estradach koncertowych na całym świecie zyskały sobie najwyższe uznanie krytyków i publiczności.

 

 

 

 

 

 

Zbigniew Rudziński – (ur. w 1935 r.) – kompozytor, pedagog

Nominowany za swoje najnowsze dzieło operowe – “Antygonę”, wystawioną przez zespół Warszawskiej Opery Kameralnej w 2001 r.

Profesor Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie. W dorobku kompozytorskim Zbigniewa Rudzińskiego, poza wieloma dziełami orkiestrowymi i kameralnymi, ważną rolę odgrywa twórczość operowa. Międzynarodowy sukces odniosła jego opera Manekiny według Brunona Schulza, której premiera odbyła się w 1981 r.

Ostatnio zaktualizowano 25 września 2023 o 15:16